XVI Ogólnopolski Konkurs Poetycko-Plastyczny „Błogosławiona Karolino, świeć nam przykładem” inspiracją do zajęć wychowawczych

Udział w XVI Ogólnopolskim Konkursie Poetycko-Plastycznym „Błogosławiona Karolino, świeć nam przykładem” dla uczniów z klasy Va był dopełnieniem i podsumowaniem rozmów o osobach, które są ważne w naszym życiu przeprowadzonych na godzinach wychowawczych. W styczniu nadarzyła się więc świetna okazja do tego, by sięgnąć po długopis, ołówek, kredki, farby i przelać swoje przemyślenia właśnie o rodzinie, często jakże osobiste, na kartki papieru. Piątoklasiści za pomocą swoich obrazów opowiadali o potrzebie miłości; o rodzinach, w których mogą nie tylko szukać wsparcia i zrozumienia, ale także odnaleźć cenne wskazówki o tym, jak żyć. Rodzina nie jest i nigdy nie będzie idealna, jak w swoim wierszu w poetycki sposób mówiła Alicja Pierzga z Va, laureatka tegorocznej edycji ogólnopolskiego konkursu. Takich idealnych rodzin nie ma, ale powstałe na godzinie wychowawczej prace świadczyły o tym, jak bardzo potrzebna i niezastąpiona jest przecież rodzina.

Po wysłaniu wszystkich prac na konkurs do Woli Radłowskiej, zdjęcia wszystkich prac zostały zaprezentowane na tablicy interaktywnej na godzinie wychowawczej, a uczniowie opowiadali o swoich artystycznych obrazach rodziny. Swoją interpretację rodziny w artystyczny sposób przedstawiła również swoim uczniom wychowawczyni. „Narysowałem siebie razem z mamą, jak idziemy trzymając się za ręce. Ona kocha mnie, a ja ją,” mówił jeden z uczniów w trakcie podsumowania.

        14 marca 2019 roku w Woli Radłowskiej odbył się ogólnopolski finał konkursu. Uczniowie naszej szkoły wyróżnieni przez szkolnego koordynatora konkursu wzięli udział w warsztatach „Jak owocnie żyć, czyli rozważania pod gruszą bł. Karoliny” przygotowanych przez wychowawcę klasy Va. W drodze do Woli Radłowskiej sześcioosobowa grupa uczniów, w której znaleźli się: Alicja Pierzga (Va), Włodzimierz Kowalik (Va), Wiktoria Damasiewicz (IVa), Zuzanna Garwol (Va), Weronika Golonka (Va) oraz Szymon Kostrzeba (Va) została podzielona na dwa zespoły, symbolizowane przez zielone gruszki i żółte gruszki. Dwie drużyny grając w statki próbowały zdobyć jak najwięcej informacji o życiu bł. Karoliny, losując fakty z życia bł. Karoliny po zatopieniu każdego kolejnego masztu. Obie drużyny otrzymały w Starym Sączu plansze, na których znajdowały się drzewa gruszy. To na nich w drodze ze Starego Sącza do Woli Radłowskiej, po każdym zdobytym punkcie, pojawiały się kolejne gruszki. I tak poprzez zabawę uczniowie przypominali sobie wiele ciekawostek z życia bł. Karoliny, jak i dowiadywali się o miejscach, które po finale konkursu w Woli Radłowskiej, odwiedzą. Było wiele emocji, drużyny kolejno naklejały na przygotowanej planszy paski z informacjami o życiu bł. Karoliny, a na gruszach pojawiały się owoce, czyli zdobywane punkty.

Odwiedzenie Sanktuarium Bł. Karoliny w Zabawie było kolejnym etapem wycieczki zorganizowanej przez Beatę Damasiewicz dla uczniów. Przed wejściem do sanktuarium, uczniowie otrzymali niespodziankę, czyli wykonane na konkurs prace plastyczne własnego autorstwa wydrukowane w formie dużych kolorowych pocztówek. Była to miła niespodzianka, bo prace zostały wysłane do Woli Radłowskiej na początku stycznia, więc od tamtej pory uczniowie nie widzieli swoich rysunków. Uczniowie we wnętrzu sanktuarium w Zabawie z ołówkami w ręku na swoich pocztówkach przedstawiających artystyczne obrazy będące osobistymi przemyśleniami o rodzinie pisali listy do siebie samych o tym, jakie mają plany, oczekiwania, marzenia, jakie trudności stoją na ich drodze do owocnego życia, a potem przed sanktuarium dzielili się swoimi przemyśleniami. Jeden z uczniów marzy o technikum informatycznym, inni pisali o trosce o swoje rodziny, o potrzebie bycia koleżeńskim, pomocnym; o wrażliwości, dobroci.

Z Zabawy wyruszamy do pobliskiej Wał Rudy, gdzie zwiedzamy dom rodzinny bł. Karoliny. Uczniowie poznają bliżej życie rodzinne Karoliny, a także dzielą się wiedzą o jej życiu i męczeńskiej śmierci. Wpis do pamiątkowej księgi, a potem nieodłączny element każdej wycieczki, czyli zakup pamiątek. Potem na uczestników warsztatów czeka niespodzianka, bo w budynku stodoły tuż obok domu rodzinnego bł. Karoliny oglądamy ruchomą miniaturę wioski galicyjskiej, ukazującą realia z życia codziennego wioski bł. Karoliny. Będąc pod wielkim wrażeniem, oglądamy więc wieś z przełomów XIX i XX wieku. Miniatura zawiera elementy ruchome  i dźwiękowe, więc pobudza wyobraźnię uczestników warsztatów. Na ogromnej makiecie dostrzegamy nawet Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie, a także dom rodzinny bł. Karoliny.

Przed domem bł. Karoliny znajdują się dwie małe ławeczki, stąd siadamy na nich w dwóch zespołach. I tu odbywa się kolejny etap zajęć warsztatowych. Uczniowie otrzymują kolejne plansze z gruszami. Niestety drzewa mają jedynie brązowe konary i gałęzie. Każda drużyna otrzymuje zielone liście, na których umieszcza wskazówki dla swoich rówieśników jak owocnie żyć. Każdą wskazówkę nakleja na gruszy, dzięki czemu drzewa zielenią się. Gotowe plansze uczniowie zabierają ze sobą, bo wyruszamy fragmentem szlaku męczeństwa bł. Karoliny w poszukiwaniu rosnącej w pobliżu gruszy bł. Karoliny. Udaje się nam ją odnaleźć, dostrzegamy również na niej pierwsze pąki. Pod gruszą znów dwie ławeczki, tak jakby specjalnie przygotowane dla naszej grupy. Siadamy w dwóch zespołach naprzeciwko siebie. Każda drużyna pod symboliczną gruszą podaje swoje wskazówki jak żyć owocnie. Pada wiele wartościowych skojarzeń,  powstają drogowskazy, które będą nas prowadzić w życiu codziennym.

Nikt nie chce, by ta pełna wartościowych refleksji wycieczka dobiegła końca. Wracamy jednak do Starego Sącza bogatsi o przemyślenia i wnioski. Uczniowie zabierają otrzymane od wychowawcy pocztówki z zapisanymi listami do siebie samych. Będą z pewnością przypominać uczniom o tym, jak owocnie żyć.

 Ostatni etap warsztatów odbył się w piątek, 15 marca już w sali lekcyjnej z udziałem wszystkich uczniów klasy Va. Każdy uczeń miał za zadanie przygotować sobie symboliczną brązową gałązkę. Na niej naklejono symbolicznie brązowy pąk. I wtedy Alicja Pierzga wzruszająco zaprezentowała nagrodzony w XVI Ogólnopolskim Konkursie Poetycko-Plastycznym wiersz pt. „Rodzina (nie)idealna”. A potem ku zaskoczeniu wszystkich, wręczyła każdemu uczniowi przygotowaną z własnej inicjatywy niespodziankę - lizaki, bo jak powiedziała, jej sukces na szczeblu ogólnopolskim jest sukcesem całej klasy, bo w konkursie wzięli przecież udział wszyscy uczniowie z Va.

Nie chodzi o to, by być idealnym, ale o to, aby potrafić wyciągnąć wnioski, mówiła Alicja Pierzga do swoich kolegów i koleżanek. Wychowawca poprosił wtedy wszystkich uczniów o to, aby spojrzeli na swoje suche gałązki. Nikt z nas taki nie chce być. Stąd każdy uczeń na suchych gałązkach dokleił symbolicznie maleńki zielony pąk. I wtedy Włodek opowiada klasie o tym, jak dzień wcześniej będąc w Wał Rudzie na gruszy bł. Karoliny dostrzegł wiele zielonych już pąków. Chodzi o to, by rozkwitać wyciągając wnioski i często mieć odwagę do tego, by powiedzieć ‘przepraszam’. Stąd każdy uczeń pisze na wyciętym zielonym listku słowa ‘Przepraszam Cię’, a potem na koniec godziny wychowawczej ma możliwość wręczenia przygotowanych gałązek tym kolegom i koleżankom, którym należą się te słowa. Jest wzruszająco, owocnie, bo chociaż każdy z nas jest inny i nie jest idealny, powinniśmy być zawsze razem.

Galeria zdjęć